Zelfzorg is tegenwoordig een populair thema. Overal lezen we tips en adviezen over hoe we beter voor onszelf kunnen zorgen.
Het lijkt erop dat als je maar voldoende zelfzorg in je leven brengt, je gelukkig en zorgeloos door het leven fladdert.
We worden aangemoedigd om rust te nemen, onszelf te verwennen, mindful te zijn en onze grenzen te bewaken.
Maar zelfs als je heel bewust bezig bent met zelfzorg, kan het nog steeds voorkomen dat je momenten hebt waarop alles even niet meer lijkt te lukken. Je kunt zomaar ‘de bocht uitvliegen’ en het gevoel hebben dat je grip op alles verliest.
Geen magische formule
Ik blijf het altijd maar herhalen: zelfzorg is geen magische formule die zorgt dat je altijd gelukkig en zorgeloos door het leven gaat. Het is een belangrijk hulpmiddel, maar geen garantie voor een permanent gevoel van welzijn.
Het leven heeft altijd verrassingen voor ons in petto. Mooie en minder aangename, die we niet altijd zien aankomen. Zelfs als je zeer bewust bent van je noden en weet wat je kunt doen om goed voor jezelf te zorgen, blijven er pieken en dalen in het leven.
Zelfzorg is erop gericht om van de emotionele achtbaan waarin we vaak dagelijks vertoeven, een kabbelend riviertje te maken. Zo voorkomen we dat we overweldigd geraken door een tsunami aan emoties.
Bewust in het leven staan en jezelf goed kennen, zodat je weet wat jij nodig hebt om je goed te voelen in je dagelijks leven, helpt om de scherpe randen van onze ervaringen af te vlakken en meer balans te vinden. Maar het betekent niet dat die pieken en dalen volledig verdwijnen.
Jezelf kennen en aanvaarden
De ware kunst van zelfzorg ligt in het leren kennen van jezelf. Het gaat om ontdekken welk gedrag en welke gedachten je tot nu toe van je stuk brachten en daarmee aan de slag te gaan zodat je minder gestrest door het leven gaat.
Misschien helpt een rustige wandeling in de natuur, een goed gesprek met een vriend, of gewoon even helemaal niets doen. Het is ook belangrijk om te accepteren dat het soms even wat minder gaat.
Aanvaarding is een essentieel onderdeel van zelfzorg. Het betekent dat je jezelf toestaat om niet altijd sterk en gelukkig te zijn.
Het erkennen van je kwetsbaarheid en je momenten van zwakte kan zelfs een diepere vorm van zelfzorg zijn dan het volgen van welke therapie dan ook. Het betekent dat je jezelf de ruimte geeft om mens te zijn, met al je imperfecties en gevoelens.
Kortom: nee, zelfzorg is geen garantie voor puur geluk en zorgeloosheid. Het is een voortdurende oefening in het beter leren kennen van jezelf, het vinden van balans en het aanvaarden van de momenten dat het even minder goed gaat.
Het is de weg naar een leven waarin je niet streeft naar perfectie, maar naar echtheid en zelfcompassie. En dat, op zichzelf, is een pure vorm van geluk.
WAT BETEKENT ZELFZORG VOOR JOU?