Overal op sociale media lees ik dat mensen willen dat dit jaar snel voorbij is. Iedereen wil 2020 vergeten. Dat heeft uiteraard alles te maken met de COVID-19 pandemie. Deze situatie beheerst momenteel onze levens en beperkt onze sociale activiteiten. Daar kan niemand iets tegenin brengen. Dat is de realiteit van vandaag.

Meer dan het jaar van de pandemie

Toch wil ik even nuanceren. 2020 was veel meer dan alleen maar het jaar van COVID-19, mondmaskers, lockdowns en social distancing.

De lockdown en alles wat ermee gepaard gaat heeft ons ook veel geleerd. We genoten van dingen waar we anders geen tijd voor hebben. Gebeurtenissen die vroeger vanzelfsprekend leken, leerden we nu meer appreciëren.

Als ik naar mijn eigen situatie kijk bracht 2020 mij het volgende:

• Ik trouwde met de liefde van mijn leven
• We gingen op huwelijksreis
• Kort daarna overleden mijn dooppeter en mijn tante
• Ik werd Chapter Directeur bij BNI De Muur Geraardsbergen
• Grootse plannen werden gesmeed voor de toekomst van Mind Yourself coaching
• Ik bracht heel veel tijd door met mijn zoon
• Ik kreeg de diagnose van endometriose
• Er ontstonden vriendschappen voor het leven
• Een goede vriendin van mij werd zwanger
• Een andere goede vriendin had geen inkomsten meer
• Nog een andere vriendin verloor vrij plots haar vader
• Mijn petekind zette haar eerste stapjes
• Mijn schoonbroer en schoonzus kondigden aan dat ze voor de 3e keer mama en papa werden
• Er werd borstkanker vastgesteld en de behandeling werd gestart

De mooiste én de moeilijkste dag

1 februari 2020 is de dag waarop ik trouwde met mijn droomprins. Het is de dag waarop we samen 75 jaar werden. Hij werd 40, ik 35. We hielden een groot feest, genoten van elke seconde. Wisten wij veel dat het de laatste keer zou zijn dat we met vrienden en familie samen waren.

De dag verliep helemaal zoals we gedroomd hadden. We spraken onze geloften uit en hadden het over de rest van ons leven. We keken samen uit naar een mooie toekomst. De liefde, vriendschap en het geluk waren hartverwarmend. We voelden ons gezegend, gelukkig en zorgeloos.

Exact 9 maanden later – het is bijna symbolisch – kregen we te horen dat ik borstkanker heb. Onze wereld stortte even in. Geluk maakte plaats voor onzekerheid: zijn er uitzaaiingen? Ga ik sterven? Hoe ziek zal ik worden?

Gelukkig kregen we snel te horen dat enkel mijn borst en oksel aangetast zijn. We gaan dus voor genezing. Al zal het wel ongeveer een jaar duren eer ik daar ben. En we weten uiteraard niet hoe vlot de behandeling zal verlopen. Intussen zijn we anderhalve maand verder en gaat het al bij al vrij goed met mij.

2020 bracht voor mij dus zowel de mooiste dag van mijn leven als de moeilijkste dag. En de grootste uitdaging tot hier toe.

Dankbaarheid

Sinds de diagnose van borstkanker word ik overladen met berichtjes, kaartjes en attenties. De mensen rondom mij tonen dat ze mij graag zien. Anderen tonen een blijk van respect. Over hoe ik omga met de situatie. Het is hartverwarmend en ik voel een enorme dankbaarheid.

Vriendschappen worden intenser. Ondanks (of dankzij?) de pandemie heb ik met bepaalde mensen meer contact. Online, telefonisch of buiten op het terras. Familiebanden worden hechter. We spreken dingen uit waarover we het anders nooit zouden hebben.

Mensen die ik al een tijdje niet meer of minder hoorde, laten nu wel weer iets van zich horen. En dat is fijn. Het doet deugd om te voelen dat mensen je graag zien.

Het gevoel dat overheerst als ik terugblik op 2020 is dankbaarheid.

Ik wil 2020 niet vergeten

Als ik alle gebeurtenissen van 2020 bekijk, kan ik nog bladzijden vol schrijven. En dan heb ik het alleen maar over mijn leven. Ook in jouw leven zal er vast veel meer gebeurd zijn dan alleen maar de lockdown. Mooie momenten en minder aangename gebeurtenissen.

Ik kan ook enkel over mezelf spreken, maar hoeveel oneer zou ik mijn leven aandoen als ik dit jaar zou willen wissen? Als ik 2020 wil vergeten?
Dat zou betekenen dat ik de mooiste dag uit mijn leven zou willen vergeten? En onze memorabele huwelijkreis. Maar ook alle levenslessen en de ervaring die dit jaar met zich meebracht.

2020 is een jaar dat ik altijd zal blijven herinneren. Omwille van COVID-19, van de diagnose die ik kreeg. Maar ook en bovenal omwille van onze mooiste dag.

2020 is weldra voorbij. De COVID-pandemie hopelijk ook. Vergeten zal ik het echter nooit.

Ik nodig je uit om ook terug te blikken op jouw jaar. Wat waren jouw mooie momenten? Wanneer had je het moeilijk? Waarvoor ben je dankbaar?

Wil je er graag eens over praten? Misschien kan je hulp gebruiken bij het plaatsen van bepaalde zaken.

Als je nood hebt aan een babbel, maar dan hier een afspraak of stuur me een berichtje.

Ik ben er voor je.