Mindfulness. Het is zo’n woord dat als een hype in onze wereld is geslopen. Apps die zachte belletjes laten klinken, cursussen die beloven je innerlijke rust te vinden, kalenders gevuld met inspirerende quotes – allemaal maken ze de belofte van meer focus, minder stress, een leven vol puur geluk.
Maar laten we eerlijk zijn, in de ratrace van ons bestaan, verzandt zelfs mindfulness soms in een zoveelste vinkje op onze ellenlange takenlijst. "Oh ja, en vandaag moet ik ook nog even mindful zijn." Het ironische is dat iets wat bedoeld is om ons te bevrijden van de druk, soms voelt als… nog meer druk. Nog iets wat we ‘moeten’ doen, bovenop die berg van verplichtingen waar we amper onderuit komen.
Ik herken dat maar al te goed. Dat schuldige gevoel als je er wéér niet bent in geslaagd om te mediteren, of wanneer je tijdens een ‘mindful moment’ stiekem toch weer aan je boodschappenlijstje denkt. Het is alsof we zelfs in onze pogingen tot rust, weer falen.
Maar wat als ik je vertel dat de deur naar mindfulness niet opengaat met discipline, maar met een sleutel die veel krachtiger is: mildheid?
Mindfulness is geen ingewikkelde truc om die drukke boel in je hoofd eindelijk tot zwijgen te brengen. Het is geen prestatie, geen niveau dat je moet halen. Nee, het is veel eenvoudiger en tegelijkertijd zoveel diepgaander. Het is een liefdevolle uitnodiging om thuis te komen bij jezelf.
En dat ‘thuis’ is niet een perfect, opgeruimd en stil plekje. Het is precies hier en nu, in dit moment, met alles wat er is en alles wat er niet is. De onrust die als een ongeduldig been zit te wippen. De twijfel die als een zachte ruis op de achtergrond aanwezig is. De allesoverheersende vermoeidheid die aan al je ledematen trekt. Maar ook de kleine, onverwachte gelukmomentjes die als zonnestralen door de wolken breken.
Mindfulness is de moed vinden om aanwezig te durven zijn bij wat je voelt, zonder het meteen te willen analyseren, te veroordelen of te veranderen. Het is de zachte landing in het hier en nu, precies zoals het is.
We hoeven er niets voor te kunnen. Er is geen geheime formule, geen perfecte ademhalingstechniek die je eerst moet masteren. Je hoeft niet te weten hoe het ‘zou moeten’ voelen. De enige ‘vereiste’ is dat je stopt met vechten tegen jezelf. Met het krampachtig proberen de controle te houden over je gedachten en gevoelens.
Want weet je, elke keer dat je even bewust opmerkt hoe je adem in en uit stroomt, hoe je schouders aanvoelen (misschien gespannen, misschien wat meer ontspannen), of hoe je gedachten als flitsende reclames voorbij zoeven terwijl je van tab naar tab springt op je computer – dát is mindfulness in actie. En die kleine momenten van bewustzijn, die zijn onbetaalbaar. Ze zijn als kleine ankers die ons in het huidige moment verankeren, weg van de stroom van zorgen over het verleden en angsten over de toekomst.
Dus de volgende keer dat je denkt aan mindfulness, zie het dan niet als nóg een taak. Zie het als een liefdevolle herinnering: je bent al thuis. Je hoeft nergens te zijn. Alles wat je nodig hebt, is het moedige besluit om even stil te staan en te ontdekken wat er in je omgaat. Met open armen en een milde blik. Want dat, beste lezer, is de ware essentie van thuiskomen bij jezelf.
WAT KAN JOU HELPEN OM DICHTER BIJ JEZELF TE KOMEN?